Do szaleństwa oddane i posłuszne. Zazdrosne i żądne władzy. Żony i kochanki. Bite, osamotnione, zdradzane. Za życie z despotami płaciły wysoką cenę - chorowały na nerwicę, ginęły w niewyjaśnionych okolicznościach, popełniały samobójstwa.
Kobiety dyktatorów. Od czasów starożytnych do XXI wieku.
Maria Walewska - polska piękność, która urodziła Napoleonowi syna. Wierzyła, że jej związek z cesarzem przysłuży się Polsce. Jedna z nielicznych kobiet, które cesarz Francuzów naprawdę kochał. Przynajmniej Polacy tak wierzą.
Nadieżda Alliłujewa - czuła odrazę do barbarzyństwa Stalina. Matka dwojga dzieci Wielkiego Językoznawcy. Delikatna kobieta, cierpliwie znosząca jego zdrady. W jednej wersji - popełniła samobójstwo, według innej - zastrzelił ją sam Stalin.
Clara Petacci - kochanka Duce. W obliczu klęski nie skorzystała z możliwości ucieczki do Hiszpanii, została z dyktatorem do końca. Powieszono ją razem z Mussolinim na Piazzale Loreto.
He Zizhen - druga żona Mao Zedonga, zaprawiona w boju komunistka, z czasem stała się zmęczoną życiem kobietą. Urodziła sześcioro dzieci, z których aż pięcioro zmarło lub zaginęło. Zapadła na schizofrenię.
Elena Petrescu - używała tytułu doktora nauk chemicznych, w rzeczywistości skończyła cztery klasy szkoły powszechnej. Przy mężu, Nicolae Ceausescu, Słońcu Karpat, trwała do końca - rozstrzelano ich razem w niejasnych okolicznościach.
Ludmiła Szkriebniewa -największa zagadka Kremla XXI w. Przyszły mąż sprawdzał jej wytrzymałość, spóźniając się na umówione spotkania półtorej godziny. Kiedy dowiedziała się, że Władimir Putin zdecydował się zostać prezydentem, płakała całą noc. Ludzie, którzy mieli okazję się z nią zetknąć, twierdzą, że jest serdeczną i ciepłą kobietą.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 333-339. Oznaczenia odpowiedzialności: Przemysław Słowiński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Autor bestsellerowej serii o Polsce międzywojennej rozpoczyna nowy cykl, w którym opisuje obyczajową stronę PRL-u.
O komunistycznych władcach wiemy sporo. Ale o kobietach, które im towarzyszyły - niewiele. A były to postacie barwne. Żony, kochanki, towarzyszki, ale i artystki, pisarki, które dały się władzy uwieść.
Wśród portretów jest Julia Brystygier, zwana Krwawą Luną, która z niezwykłym okrucieństwem torturowała mężczyzn w stalinowskich więzieniach UB, a potem popadła w żarliwą wiarę i związała się z zakładem dla ociemniałych w Laskach, jest piękna Nina Andrycz, dama pod każdym względem, żona Józefa Cyrankiewicza, z którym wiodła życie "kawiorowej lewicy", są żony i kochanki Bolesława Bieruta, który wiódł ożywione życie erotyczne, Zofia Gomułkowa, której żydowskie pochodzenie było skrzętnie ukrywane w czasach antysemickich awantur, Stanisława Gierek, wokół której narosło mnóstwo plotek. I wiele innych pań o intrygujących życiorysach. Autor z wielką kulturą, ale i bez pruderii tworzy obraz epoki widziany z perspektywy kobiet ważnych w tamtych czasach.
UWAGI:
Bibliogr. s. 352-363.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 059098 od dnia 2024-04-23 Wypożyczona, do dnia 2024-05-23
Czy można kochać "potwora" i kim była zdolna do tego kobieta? Przypadkowo uratowane wspomnienia najpopularniejszej aktorki radzieckiego kina -Lubow Orłowej zdradzają odpowiedzi na te oraz wiele innych pytań. W języku rosyjskim słowo "lubow" oznacza zarówno miłość, jak też imię autorki i już to wskazuje na pikantną dwuznaczność historii, którą czytelnik znajdzie w pamiętnikach uwielbianej przez mieszkańców ZSRR odtwórczyni głównych ról w takich filmach jak Świat się śmieje czy Wołga, Wołga. Romans Stalina i artystki był skrzętnie skrywaną tajemnicą. Sama Orłowa zastrzegła, że jej wspomnienia mogą się ukazać dopiero po 25 latach od jej śmierci. Książka, którą przemycono do Chin, mało nie przepadła w czasach rewolucji kulturalnej. Co połączyło czołową radziecką artystkę i ojca narodu? Co widzi zakochana kobieta w mężczyźnie, przed którym innych paraliżuje lęk? Czy Stalin miał inne, bardziej "ludzkie" oblicze? Ta książka udowadnia, że najciekawsze historie pisze życie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia nowoczesnej i postępowej kobiety, która oczarowała Józefa Piłsudskiego. Jej tajemnicza śmierć do dziś pozostaje zagadką. Czy było to samobójstwo, nieszczęśliwy wypadek, czy umyślne otrucie?
Poznali się w sanatorium w Druskienikach. Głos niedawnego dyktatora już nie liczył się tak, jak dawniej, w siłę rosły nowe koterie polityczne, co Marszałka męczyło i irytowało. Nieustająco potrzebował wyrazów szacunku i przywiązania, ale też powiewu czegoś nowego, nieznanego, co mogłoby go zafascynować i pobudzić do działania. Przy pracującej w uzdrowisku Eugenii Lewickiej Piłsudski odzyskiwał siły. Życiowa energia, entuzjazm, wykształcenie i sukcesy tej kobiety wywarły na nim ogromne wrażenie. Teraz już nie trotyl czy ulotki przewożone pod ubraniem stanowiły dla niego o atrakcyjności płci pięknej, lecz wiedza, którą Eugenia przy odrobinie kokieterii potrafiła świetnie wykorzystywać. Kiedy Lewicka zamieszkała w Warszawie, Marszałek bywał u niej częstym gościem, ich kontakty dla nikogo nie były tajemnicą. Młoda lekarka mogła tu rozwijać swoje pomysły. Była jedną z inicjatorek powstania Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie (dzisiejszej AWF) - tam pracowała i tam też pożegnała się z życiem. Kiedy nieprzytomną kobietę przewieziono do szpitala, gdzie po dwóch dniach zmarła, stwierdzono zatrucie nieznanymi środkami chemicznymi. Niektóre gazety sugerowały, że pomyliła się w ilości przyjętego środka nasennego. Czy jednak nie wydaje się dziwne, że zażyła go przed pójściem do pracy, gdzie ją znaleziono? Jeden ze świadków, którzy widzieli zwłoki Eugenii w prosektorium, napisał, że miała poparzoną brodę i usta, co świadczyłoby o tym, że połknęła substancję żrącą. Dobrze wykształcona medyczka osobiście zaaplikowała sobie napój żrący, by wydłużyć męki umierania?
Autorka w swoim śledztwie historycznym próbuje dojść prawdy o życiu i śmierci ostatniej miłości Marszałka.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Prószyński i S-ka. Bibliografia na stronach 188-[191]. Oznaczenia odpowiedzialności: Elżbieta Jodko-Kula.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Potwory to studium okrucieństwa i niegodziwości w historii ludzkości, fascynująca kronika występnych czynów człowieka, lekcja na temat dobra i zła. Simon Sebag Montefiore ukazuje portrety 101 najbardziej mrocznych postaci w dziejach. Wszystkie lubowały się w brutalności i okrucieństwie, pragnęły nieograniczonej władzy, czerpały przyjemność z zadawania bólu i cierpienia, miały w pogardzie ludzkie życie. Neron i Czyngis-chan, Lukrecja Borgia i Elżbieta Batory, Lenin i Himmler, Kuba Rozpruwacz, Charles Manson i Pablo Escobar do dziś cieszą się ponurą sławą. Sułtan Selim I Groźny ujawnia sekret osmańskiej metody mordowania władców, "krwawa" Maria przywołuje wspomnienie heretyków palonych na stosach; razem z Leopoldem II podróżujemy do "jądra ciemności", którym było Kongo Belgijskie; Papa Doc z Haiti zapoznaje nas z naturą wudu.
UWAGI:
Publ. Świata Książki nr 6828. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
